Om te beginnen wil ik met klem met jullie delen dat ik mijn leven fantastisch vind en dat het geen moment in me opkomt dat ik het leven wellicht fijner had gevonden met minder kinderen. Een groot gezin was al van jongs af aan een wens en ik vond een man die daar helemaal in mee kon gaan en uiteindelijk zelfs in mee kon dromen, dat beschouw ik echt als een voorrecht! Maar ik heb beloofd om een eerlijk blog te gaan schrijven en dus moet ik ook toegeven dat niet alles aan het hebben van een groot gezin even fantastisch is. Hier een lijstje met de I love and I hate.
💗Als er iemand jarig is bij ons thuis verzameld iedereen zich ‘s morgens vroeg in het bed van Joris en mij. En wauw wat ben ik dan trots! Ik moet dan altijd even denken aan dat zinnetje uit het liedje “Aanzoek zonder ringen van BLØF, en de dochters en de zonen elke ochtend naast het bed” Daar staan en zitten ze dan, mijn dochters en mijn zonen... Dan ben ik smoorverliefd!
😡Met stip op één de was… Daar kan ik gewoon maar niet aan wennen. Ik heb vaak het idee dat de wasmachine 24/7 staat te draaien en het apparaat toch het wasgoed niet snel genoeg verwerken kan. En wanneer ik een keer niet fit ben, of veel van huis geweest ben dan loop ik meteen zo ver achter dat niet alleen de 6 wasmanden die we in huis hebben gevuld zijn met schone vouw- en strijkwas, maar er ook nog 3 blauwe kratjes van de Albert Heijn dienst moeten doen als wasmand. Het is een fraai gezicht! Het moge duidelijk zijn, ik heb een hekel aan de was. Al die uren vouwen, strijken, terug de kasten inruimen en dan met pech hetzelfde kledingstuk de volgende dag alweer bij het vuile goed aantreffen. Doodvermoeiend is het… Vanavond maar weer eens doen!
💗Er is zoveel liefde in ons huis! Ik kan de kusjes en de knuffels die ik krijg en uitdeel op een dag niet tellen. Kroelmomentjes hebben we vaak en veel. Ik word overspoeld met I love you’s en dat gaat me nooit vervelen. We zijn ontzettend open en vrij in het tonen en onder woorden brengen van onze gevoelens en dit is daar een prachtig voorbeeld van. Ik merk het zelfs al aan onze jongste dochter Phebe, ook zij kust er op haar manier al op los. En dan die kleine mollige knuistjes waarmee ze je gezicht beetpakt. Of wat denk je van neusje neusje doen terwijl je tegelijkertijd samen slaapliedjes zingt met je dochter… Het zijn echt de highlights van mijn dagen.
😡Wat is rust? Een stil en kalm momentje is een zeldzaamheid bij ons thuis. Als de kinderen thuis zijn en wakker is er oprecht geen plekje te vinden waar je niet gestoord kunt worden. Je kunt nooit naar het toilet zonder dat er iemand op de deur staat te kloppen, “ben je al bijna klaar?” Je even afzonderen is er alleen bij als je er zelf voor kiest om even een stukje te gaan wandelen of van pure ellende maar even besluit een boodschap te halen. In alle eerlijkheid moet zelfs ruziemaken bij ons soms even uitgesteld worden. Joris en ik hebben er weleens letterlijk een halve nacht slaap voor opgeofferd omdat we niet boos naar bed wilden gaan maar het ook geen onderwerp was dat besproken kon worden in het bijzijn van de kinderen. Het is geen onoverkomelijkheid maar wel lastig.
💗Ons leven is nooit saai! Routine is fijn maar sleur is killing, gelukkig is daar bij ons absoluut geen sprake van. Kinderen zorgen constant voor verandering en verrassingen in je dagen. Soms lig je helemaal in een deuk om de grappige uitspraken die ze doen. Als je voor de spiegel staat om je make-up te doen bijvoorbeeld en je 3-jarige zoon komt naast je staan en zegt; “ben je weer prachtig mama?” Of wanneer je ervan uitgaat dat de dag niets anders meer voor je in petto heeft dan een kalm avondje op de bank… Zit je een uurtje later bij de dokterswacht omdat er eentje was die bedacht had dat het weleens leuk kon zijn om een legosteentje in zijn neus te drukken… Wat ik zeg, never a dull moment! We konden er nadien verschrikkelijk om lachen.
😡Ik ben bijna vergeten hoe het is om warm te eten. Voordat Joris en ik kunnen gaan eten zijn er eerst 8 bordjes die opschept moeten worden. En er is altijd wel iemand die iets uitroept in de trant van; “Ik lust geen broccoli! Ik wil geen vlees! Nee, mijn saus moest er overheen!” Zoveel mensen zoveel wensen en ik doe echt mijn best om iets meer keuzevrijheid aan te bieden dan; eten wat de pot schaft, maar soms is het gewoon even niet anders. Tegen de tijd dat we onszelf van eten kunnen voorzien is het vaak al behoorlijk afgekoeld en de opvoeding van de kinderen gaat aan tafel natuurlijk gewoon door. Rechtop zitten, niet smakken, netjes je bestek gebruiken en ga zo maar door. Dat kost allemaal tijd, van mijn eettijd. Inmiddels eten Joris en ik 1 avond per week na, zonder kinderen. Dan is er niemand meer die zeurt, smakt of opgevoed moet worden.
💗We trekken veel bekijks. Ik vind dat dus ontzettend leuk. Zolang ons sterrendom nog geen extreme vormen aanneemt en we geen gillende fans voor de deur hoeven te verwachten geniet ik enorm van de aandacht die we van volslagen vreemden krijgen en de soms hilarische kletspraatjes die het oplevert. Vragen zoals; zijn die ALLEMAAL van jou? Antwoorden als; Nee, we zijn niet tegen het gebruik van anticonceptie en complimentjes als; Wat gedragen jullie kinderen zich netjes moet je die twee van mijn dochter eens meemaken. We kunnen er heel hartelijk om lachen en het ego wordt toch ook nog een beetje gestreeld.
😡We passen niet meer in 1 auto. We zijn inmiddels uitgegroeid tot een gezin van 10 personen en er is geen auto of bus bedoeld voor de gewone man die dat herbergen kan. Er zit dus niets anders op dan in twee auto’s achter elkaar aan de weg op te gaan. Het is een stukje minder gezellig en er ontstaat weleens wat geharrewar over wie met wie in de auto gaat. Kortom, het is een practisch probleem in ons leven geworden. Het is niet leuk maar we nemen dit nadeel omdat het niet opweegt tegen alle mooie dingen waar we dankzij onze grote kinderschare mee te maken hebben.
Want dat is hoe het is. Wij vinden ons grote gezin zo de moeite waard dat we de minpunten voor lief nemen en er zelfs grapjes over maken. Nee, dit zijn niet alle pluspunten van een groot gezin en ook absoluut niet alle minpunten, maar we zouden dit leven voor niets willen ruilen, niet voor lege wasmanden, warm eten of ongestoorde momenten op het toilet. Het zijn offers die we met liefde maken. Het cliché; Je krijgt er zoveel voor terug blijkt maar al te waar!
~ Our family is just one tent away from being a full blown circus. ~
Reactie schrijven