Ik kies jou

Op de 25e van deze maand zullen Joris en ik 10 jaar getrouwd zijn, een moment om bij stil te staan, om even achterom te kijken maar veel meer nog vooruit te kijken want ik ben er heilig van overtuigd; “The best is yet to come!”. Ik durf best hardop uit te spreken dat het mijn hoop is dat de komende 10 jaar huwelijk gemakkelijker zullen zijn dan de eerste 10. Dat betekent niet dat onze eerste 10 jaar niet goed geweest zijn of niet mooi. We hebben prachtige dingen meegemaakt, mooie herinneringen vastgelegd en een schitterend gezin opgebouwd.

 

We hebben echter ook tijden van depressie meegemaakt, ruzies, oneerlijkheid, financiële onzekerheid en leugens. We hebben beide wel eens naar de ander gekeken en gedacht;  ‘wie ben jij eigenlijk? Jou ken ik niet!’ Ja! We kunnen wel met zekerheid vaststellen dat het huwelijk een absolute learning curve is. 

 

 

Toch is er nooit een moment geweest dat we serieus overwogen hebben om de ander te laten gaan of om zelf op te stappen. Om te beginnen is datgene wat ons is toevertrouwd te mooi om hen in hun jonge levens al op te zadelen met gebrokenheid. Maar ook het gevoel waarmee wij deze relatie ooit ingegaan zijn is nooit helemaal weggeweest. We hebben altijd gevoeld en geweten dat wij elkaar sterker maken, dat we eraan bij kunnen dragen om de ander naar een hoger plan te tillen, een verder liggend doel te bereiken. 

 

In het jaar dat achter ons ligt hebben we ons ontdaan van heel wat oud zeer, letterlijk en figuurlijk. We hebben met een diep bewustzijn met elkaar gesproken over verleden, heden, toekomst. We hebben elkaar gezegd wat de ander moest horen en niet enkel wat de ander wilde horen. We hebben geluisterd naar elkaar en echt gehoord wat de ander te zeggen had. We zijn er klaar voor om samen aan een nieuw hoofdstuk in ons leven te beginnen, een nieuw seizoen. 

 

De beloftes die we elkaar nu doen gaan veel dieper dan die van toen we nog maar pas samen waren. We weten nu dat de dalen er evenzeer bij horen als de toppen van de bergen. We accepteren van elkaar dat we niet perfect zijn, maar zullen er iedere dag naar blijven streven om het beter te doen dan gisteren. Ik hou van jou zijn allang niet meer woorden van enkel gevoel. Het is een zelfgekozen daad geworden. 

 

Geven is belangrijker geworden dan ontvangen en toch blijkt iedere keer opnieuw dat waar gegeven wordt ook ontvangen wordt, het is een prachtige balans geworden. 10 jaar geleden was ik vol vertrouwen dat ons leven samen zich zou ontvouwen tot een soort sprookje. Ik wist zo zeker dat we altijd verliefd zouden zijn. Ik weet nu heel zeker dat ik voor altijd verliefd zal blijven op Joris, maar niet altijd. En die wetenschap is eigenlijk vele malen beter. 

 

In de Engelse taal wordt het zo mooi gezegd. “I pursue you…” Letterlijk vertaald in het Nederlands betekend dat “Ik streef jou na”. Ik streef na dat we een relatie hebben waarin creativiteit, echtheid, trouw en liefde centraal mogen staan. Dat we samen mogen dromen maar ook de ander zullen ondersteunen bij het realiseren van eigen dromen. 

 

In 10 jaar tijd zijn we van twee losse strengen naar drie gegaan. We zijn een vlecht geworden, Hij, jij & ik. Laten we samen verder vlechten, een heel leven lang. Ik koos jou toen, ik kies jou nu, ik kies je dan! 

 

~ “ When I fall in love,

it will be forever.” ~