Ronde nummer 2

Vanmorgen werd ik wakker met een knoop in mn maag. Daar gaan we weer. Lockdown was best nog wel te negeren in de kerstvakantie maar nu we sinds vanmorgen weer los zijn met het thuisonderwijs is dat toch een ander verhaal. 

De vorige keer hebben we het er goed vanaf gebracht. Maar dat was dan wel achteraf gezien. Want toen we er middenin zaten werd ik beheerst door zorgen, stond ik stijf van de stress en voelde de chaos in ons huis meer dan compleet. 

Dit keer voel ik me aan de ene kant beter voorbereid en het leven in een groter huis brengt met zich mee dat iedereen beter door het huis verspreid kan worden en er dus in zijn algemeenheid net wat meer rust heerst dan de vorige keer. Aan de andere kant staat dat de positieve inslag van de vorige keer nu wel een beetje ver te zoeken is. Want weten wat je te wachten staat is niet alleen maar positief. Ik weet inmiddels namelijk heel erg goed dat ik geen juf ben maar een moeder. En waar ik in maart en april er nog helemaal voor ging om niet alleen maar meer de moeder te zijn maar ook de juf… Ditmaal koester ik geen enkele illusie. 

Het grote voordeel is dit keer dat we minder onzeker zijn over het virus zelf. We weten beter waar mee dealen en dat brengt mee dat mensen niet meer bang zijn om bij ons over de vloer te komen en ons te ondersteunen. Ik sta er nou niet bepaald om bekend dat ik zo gemakkelijk om hulp vraag, maar nu gaat het niet om mij maar om mijn kinderen. Dan is het ineens niet meer zo moeilijk om een hulpvraag uit te zenden, wanneer je het gevoel hebt dat de toekomst van je kinderen op het spel staat. 

En dat is natuurlijk niet helemaal letterlijk, maar ik kan me soms wel zorgen maken wat de gevolgen hiervan zijn op de langere termijn. Onze kinderen leren niet meer om zich te gedragen in de supermarkt, voor onze dochter van anderhalf is een winkel iets exotisch geworden. Een plek waar ze nog nooit eerder geweest is. We zijn sinds de uitbraak van corona niet meer op vakantie geweest, en nog maar 1x een dag op pad geweest naar een pretpark. Mooie herinneringen maak je tegenwoordig thuis, maar hebben het leven daarmee wel eentoniger gemaakt. De kinderen hebben nauwelijks nog besef dat de wereld groter is dan hun woonplaats laat staan dat de aarde ook nog verder gaat buiten de provinciegrens. Ze leren niet wat ze anders op school zouden leren in die 3 uren per week die ze nu thuis achter hun device doorbrengen, luisterend naar hun leerkracht. Soms ben ik gewoon bang dat ik een beschadigde generatie aan het grootbrengen ben. 

Dat alles maakt dat ik zoveel dankbaarder ben dat er mensen zijn die ons willen helpen. Die onze kinderen willen helpen en er daardoor meteen voor zorgen dat ik niet de hele dag door het gevoel heb te kort te schieten. Het is natuurlijk nog steeds heel druk. Joris heeft een fulltime baan, we hebben een groot huishouden te runnen, we leven in een huis waar nog volop geklust wordt, er zijn 8 kinderen die we tijd aandacht en liefde willen geven, 6 kinderen die thuisonderwijs moeten volgen, er is 1 klein meisje dat absoluut aan haar dagelijkse knuffeltax moet komen, anders wordt er ‘s nachts niet geslapen. En als dat alles gedaan is, is er nog steeds meer om te doen. Alle beetjes helpen ons nu dus een hele grote shout out naar iedereen die ons in de komende weken komt helpen! Je doet belangrijk werk!!! 

Ons huis is er weer klaar voor met verschillende plekjes die ingericht zijn met geleende schooltafeltjes en stoeltjes. De wifi kan al die verschillende devices die tegelijkertijd het internet aanspreken maar net aan. Het is ronde nummer 2. We staan weer met elkaar in de spreekwoordelijke boksring. En ik ben nog steeds moe en wat gehavend van de vorige keer, we hebben nog steeds geen echte vakantie of tijd samen gehad, en de modus van niet teveel nadenken en maar gewoon doorzetten blijft. Ik weiger om K.O. te gaan. En blijf rechtop staan tot het overgaat, tot de dag dat de scholen weer open zullen gaan. 

Ik wens alle thuisonderwijzers heel erg veel succes, geduld, wijsheid, liefde en nachten vol slaap!!! 

~ De beste wegwijzer is de leerling zelf ~